Kalina Jarosławska

radca prawny

Prowadzi kancelarię prawną w Trójmieście. Jej praktyka obejmuje przede wszystkim prawo pracy i prawo cywilne z uwzględnieniem aspektów podatkowych. Zajmuje się także między innymi zagadnieniami z dziedziny prawa administracyjnego i prawa gospodarczego...
[Więcej >>>]

Sklep online

Gdy piszę o ochronie przedemerytalnej, mam oczywiście na myśli art. 39 kodeksu pracy, zgodnie z którym pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.

Przepisy podwyższające wiek emerytalny obowiązują od 1 stycznia 2013 r. Docelowo przejść na emeryturę będzie można w wieku 67 lat; dotyczy to zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Wydłużenie wieku emerytalnego następuje stopniowo, co powoduje równoległe przesuwanie się okresu ochronnego z art. 39 k.p.

Żeby ustalić wiek emerytalny osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., należy sięgnąć do art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Należy odnaleźć przedział, w którym urodził się pracownik i zobaczyć, czy w momencie wypowiedzenia umowy o pracę przypisany mu wiek emerytalny powoduje objęcie go ochroną z art. 39 k.p. Nadal istotne będzie rozróżnienie między kobietami i mężczyznami. Przykładowo, jeżeli pracownica urodziła się 30 sierpnia 1953 r., jej wiek emerytalny wynosi 60 lat i 3 miesiące, natomiast jeżeli w takiej dacie urodził się pracownik, jego wiek emerytalny wynosi 66 lat i 11 miesięcy.

Niżej znajdziesz pełne zestawienie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn w zależności od daty urodzenia:

Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie:
1)    do dnia 31 grudnia 1952 r. wynosi co najmniej 60 lat;
2)    od dnia 1 stycznia 1953 r. do dnia 31 marca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 1 miesiąc;
3)    od dnia 1 kwietnia 1953 r. do dnia 30 czerwca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 2 miesiące;
4)    od dnia 1 lipca 1953 r. do dnia 30 września 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 3 miesiące;
5)    od dnia 1 października 1953 r. do dnia 31 grudnia 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 4 miesiące;
6)    od dnia 1 stycznia 1954 r. do dnia 31 marca 1954 r. wynosi co najmniej 60 lat i 5 miesięcy;
7)    od dnia 1 kwietnia 1954 r. do dnia 30 czerwca 1954 r. wynosi co najmniej 60 lat i 6 miesięcy;
8)    od dnia 1 lipca 1954 r. do dnia 30 września 1954 r. wynosi co najmniej 60 lat i 7 miesięcy;
9)    od dnia 1 października 1954 r. do dnia 31 grudnia 1954 r. wynosi co najmniej 60 lat i 8 miesięcy;
10)    od dnia 1 stycznia 1955 r. do dnia 31 marca 1955 r. wynosi co najmniej 60 lat i 9 miesięcy;
11)    od dnia 1 kwietnia 1955 r. do dnia 30 czerwca 1955 r. wynosi co najmniej 60 lat i 10 miesięcy;
12)    od dnia 1 lipca 1955 r. do dnia 30 września 1955 r. wynosi co najmniej 60 lat i 11 miesięcy;
13)    od dnia 1 października 1955 r. do dnia 31 grudnia 1955 r. wynosi co najmniej 61 lat;
14)    od dnia 1 stycznia 1956 r. do dnia 31 marca 1956 r. wynosi co najmniej 61 lat i 1 miesiąc;
15)    od dnia 1 kwietnia 1956 r. do dnia 30 czerwca 1956 r. wynosi co najmniej 61 lat i 2 miesiące;
16)    od dnia 1 lipca 1956 r. do dnia 30 września 1956 r. wynosi co najmniej 61 lat i 3 miesiące;
17)    od dnia 1 października 1956 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. wynosi co najmniej 61 lat i 4 miesiące;
18)    od dnia 1 stycznia 1957 r. do dnia 31 marca 1957 r. wynosi co najmniej 61 lat i 5 miesięcy;
19)    od dnia 1 kwietnia 1957 r. do dnia 30 czerwca 1957 r. wynosi co najmniej 61 lat i 6 miesięcy;
20)    od dnia 1 lipca 1957 r. do dnia 30 września 1957 r. wynosi co najmniej 61 lat i 7 miesięcy;
21)    od dnia 1 października 1957 r. do dnia 31 grudnia 1957 r. wynosi co najmniej 61 lat i 8 miesięcy;
22)    od dnia 1 stycznia 1958 r. do dnia 31 marca 1958 r. wynosi co najmniej 61 lat i 9 miesięcy;
23)    od dnia 1 kwietnia 1958 r. do dnia 30 czerwca 1958 r. wynosi co najmniej 61 lat i 10 miesięcy;
24)    od dnia 1 lipca 1958 r. do dnia 30 września 1958 r. wynosi co najmniej 61 lat i 11 miesięcy;
25)    od dnia 1 października 1958 r. do dnia 31 grudnia 1958 r. wynosi co najmniej 62 lata;
26)    od dnia 1 stycznia 1959 r. do dnia 31 marca 1959 r. wynosi co najmniej 62 lata i 1 miesiąc;
27)    od dnia 1 kwietnia 1959 r. do dnia 30 czerwca 1959 r. wynosi co najmniej 62 lata i 2 miesiące;
28)    od dnia 1 lipca 1959 r. do dnia 30 września 1959 r. wynosi co najmniej 62 lata i 3 miesiące;
29)    od dnia 1 października 1959 r. do dnia 31 grudnia 1959 r. wynosi co najmniej 62 lata i 4 miesiące;
30)    od dnia 1 stycznia 1960 r. do dnia 31 marca 1960 r. wynosi co najmniej 62 lata i 5 miesięcy;
31)    od dnia 1 kwietnia 1960 r. do dnia 30 czerwca 1960 r. wynosi co najmniej 62 lata i 6 miesięcy;
32)    od dnia 1 lipca 1960 r. do dnia 30 września 1960 r. wynosi co najmniej 62 lata i 7 miesięcy;
33)    od dnia 1 października 1960 r. do dnia 31 grudnia 1960 r. wynosi co najmniej 62 lata i 8 miesięcy;
34)    od dnia 1 stycznia 1961 r. do dnia 31 marca 1961 r. wynosi co najmniej 62 lata i 9 miesięcy;
35)    od dnia 1 kwietnia 1961 r. do dnia 30 czerwca 1961 r. wynosi co najmniej 62 lata i 10 miesięcy;
36)    od dnia 1 lipca 1961 r. do dnia 30 września 1961 r. wynosi co najmniej 62 lata i 11 miesięcy;
37)    od dnia 1 października 1961 r. do dnia 31 grudnia 1961 r. wynosi co najmniej 63 lata;
38)    od dnia 1 stycznia 1962 r. do dnia 31 marca 1962 r. wynosi co najmniej 63 lata i 1 miesiąc;
39)    od dnia 1 kwietnia 1962 r. do dnia 30 czerwca 1962 r. wynosi co najmniej 63 lata i 2 miesiące;
40)    od dnia 1 lipca 1962 r. do dnia 30 września 1962 r. wynosi co najmniej 63 lata i 3 miesiące;
41)    od dnia 1 października 1962 r. do dnia 31 grudnia 1962 r. wynosi co najmniej 63 lata i 4 miesiące;
42)    od dnia 1 stycznia 1963 r. do dnia 31 marca 1963 r. wynosi co najmniej 63 lata i 5 miesięcy;
43)    od dnia 1 kwietnia 1963 r. do dnia 30 czerwca 1963 r. wynosi co najmniej 63 lata i 6 miesięcy;
44)    od dnia 1 lipca 1963 r. do dnia 30 września 1963 r. wynosi co najmniej 63 lata i 7 miesięcy;
45)    od dnia 1 października 1963 r. do dnia 31 grudnia 1963 r. wynosi co najmniej 63 lata i 8 miesięcy;
46)    od dnia 1 stycznia 1964 r. do dnia 31 marca 1964 r. wynosi co najmniej 63 lata i 9 miesięcy;
47)    od dnia 1 kwietnia 1964 r. do dnia 30 czerwca 1964 r. wynosi co najmniej 63 lata i 10 miesięcy;
48)    od dnia 1 lipca 1964 r. do dnia 30 września 1964 r. wynosi co najmniej 63 lata i 11 miesięcy;
49)    od dnia 1 października 1964 r. do dnia 31 grudnia 1964 r. wynosi co najmniej 64 lata;
50)    od dnia 1 stycznia 1965 r. do dnia 31 marca 1965 r. wynosi co najmniej 64 lata i 1 miesiąc;
51)    od dnia 1 kwietnia 1965 r. do dnia 30 czerwca 1965 r. wynosi co najmniej 64 lata i 2 miesiące;
52)    od dnia 1 lipca 1965 r. do dnia 30 września 1965 r. wynosi co najmniej 64 lata i 3 miesiące;
53)    od dnia 1 października 1965 r. do dnia 31 grudnia 1965 r. wynosi co najmniej 64 lata i 4 miesiące;
54)    od dnia 1 stycznia 1966 r. do dnia 31 marca 1966 r. wynosi co najmniej 64 lata i 5 miesięcy;
55)    od dnia 1 kwietnia 1966 r. do dnia 30 czerwca 1966 r. wynosi co najmniej 64 lata i 6 miesięcy;
56)    od dnia 1 lipca 1966 r. do dnia 30 września 1966 r. wynosi co najmniej 64 lata i 7 miesięcy;
57)    od dnia 1 października 1966 r. do dnia 31 grudnia 1966 r. wynosi co najmniej 64 lata i 8 miesięcy;
58)    od dnia 1 stycznia 1967 r. do dnia 31 marca 1967 r. wynosi co najmniej 64 lata i 9 miesięcy;
59)    od dnia 1 kwietnia 1967 r. do dnia 30 czerwca 1967 r. wynosi co najmniej 64 lata i 10 miesięcy;
60)    od dnia 1 lipca 1967 r. do dnia 30 września 1967 r. wynosi co najmniej 64 lata i 11 miesięcy;
61)    od dnia 1 października 1967 r. do dnia 31 grudnia 1967 r. wynosi co najmniej 65 lat;
62)    od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 marca 1968 r. wynosi co najmniej 65 lat i 1 miesiąc;
63)    od dnia 1 kwietnia 1968 r. do dnia 30 czerwca 1968 r. wynosi co najmniej 65 lat i 2 miesiące;
64)    od dnia 1 lipca 1968 r. do dnia 30 września 1968 r. wynosi co najmniej 65 lat i 3 miesiące;
65)    od dnia 1 października 1968 r. do dnia 31 grudnia 1968 r. wynosi co najmniej 65 lat i 4 miesiące;
66)    od dnia 1 stycznia 1969 r. do dnia 31 marca 1969 r. wynosi co najmniej 65 lat i 5 miesięcy;
67)    od dnia 1 kwietnia 1969 r. do dnia 30 czerwca 1969 r. wynosi co najmniej 65 lat i 6 miesięcy;
68)    od dnia 1 lipca 1969 r. do dnia 30 września 1969 r. wynosi co najmniej 65 lat i 7 miesięcy;
69)    od dnia 1 października 1969 r. do dnia 31 grudnia 1969 r. wynosi co najmniej 65 lat i 8 miesięcy;
70)    od dnia 1 stycznia 1970 r. do dnia 31 marca 1970 r. wynosi co najmniej 65 lat i 9 miesięcy;
71)    od dnia 1 kwietnia 1970 r. do dnia 30 czerwca 1970 r. wynosi co najmniej 65 lat i 10 miesięcy;
72)    od dnia 1 lipca 1970 r. do dnia 30 września 1970 r. wynosi co najmniej 65 lat i 11 miesięcy;
73)    od dnia 1 października 1970 r. do dnia 31 grudnia 1970 r. wynosi co najmniej 66 lat;
74)    od dnia 1 stycznia 1971 r. do dnia 31 marca 1971 r. wynosi co najmniej 66 lat i 1 miesiąc;
75)    od dnia 1 kwietnia 1971 r. do dnia 30 czerwca 1971 r. wynosi co najmniej 66 lat i 2 miesiące;
76)    od dnia 1 lipca 1971 r. do dnia 30 września 1971 r. wynosi co najmniej 66 lat i 3 miesiące;
77)    od dnia 1 października 1971 r. do dnia 31 grudnia 1971 r. wynosi co najmniej 66 lat i 4 miesiące;
78)    od dnia 1 stycznia 1972 r. do dnia 31 marca 1972 r. wynosi co najmniej 66 lat i 5 miesięcy;
79)    od dnia 1 kwietnia 1972 r. do dnia 30 czerwca 1972 r. wynosi co najmniej 66 lat i 6 miesięcy;
80)    od dnia 1 lipca 1972 r. do dnia 30 września 1972 r. wynosi co najmniej 66 lat i 7 miesięcy;
81)    od dnia 1 października 1972 r. do dnia 31 grudnia 1972 r. wynosi co najmniej 66 lat i 8 miesięcy;
82)    od dnia 1 stycznia 1973 r. do dnia 31 marca 1973 r. wynosi co najmniej 66 lat i 9 miesięcy;
83)    od dnia 1 kwietnia 1973 r. do dnia 30 czerwca 1973 r. wynosi co najmniej 66 lat i 10 miesięcy;
84)    od dnia 1 lipca 1973 r. do dnia 30 września 1973 r. wynosi co najmniej 66 lat i 11 miesięcy;
85)    po dniu 30 września 1973 r. wynosi co najmniej 67 lat.

Wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie:
1)    od dnia 1 stycznia 1949 r. do dnia 31 marca 1949 r. wynosi co najmniej 65 lat i 5 miesięcy;
2)    od dnia 1 kwietnia 1949 r. do dnia 30 czerwca 1949 r. wynosi co najmniej 65 lat i 6 miesięcy;
3)    od dnia 1 lipca 1949 r. do dnia 30 września 1949 r. wynosi co najmniej 65 lat i 7 miesięcy;
4)    od dnia 1 października 1949 r. do dnia 31 grudnia 1949 r. wynosi co najmniej 65 lat i 8 miesięcy;
5)    od dnia 1 stycznia 1950 r. do dnia 31 marca 1950 r. wynosi co najmniej 65 lat i 9 miesięcy;
6)    od dnia 1 kwietnia 1950 r. do dnia 30 czerwca 1950 r. wynosi co najmniej 65 lat i 10 miesięcy;
7)    od dnia 1 lipca 1950 r. do dnia 30 września 1950 r. wynosi co najmniej 65 lat i 11 miesięcy;
8)    od dnia 1 października 1950 r. do dnia 31 grudnia 1950 r. wynosi co najmniej 66 lat;
9)    od dnia 1 stycznia 1951 r. do dnia 31 marca 1951 r. wynosi co najmniej 66 lat i 1 miesiąc;
10)    od dnia 1 kwietnia 1951 r. do dnia 30 czerwca 1951 r. wynosi co najmniej 66 lat i 2 miesiące;
11)    od dnia 1 lipca 1951 r. do dnia 30 września 1951 r. wynosi co najmniej 66 lat i 3 miesiące;
12)    od dnia 1 października 1951 r. do dnia 31 grudnia 1951 r. wynosi co najmniej 66 lat i 4 miesiące;
13)    od dnia 1 stycznia 1952 r. do dnia 31 marca 1952 r. wynosi co najmniej 66 lat i 5 miesięcy;
14)    od dnia 1 kwietnia 1952 r. do dnia 30 czerwca 1952 r. wynosi co najmniej 66 lat i 6 miesięcy;
15)    od dnia 1 lipca 1952 r. do dnia 30 września 1952 r. wynosi co najmniej 66 lat i 7 miesięcy;
16)    od dnia 1 października 1952 r. do dnia 31 grudnia 1952 r. wynosi co najmniej 66 lat i 8 miesięcy;
17)    od dnia 1 stycznia 1953 r. do dnia 31 marca 1953 r. wynosi co najmniej 66 lat i 9 miesięcy;
18)    od dnia 1 kwietnia 1953 r. do dnia 30 czerwca 1953 r. wynosi co najmniej 66 lat i 10 miesięcy;
19)    od dnia 1 lipca 1953 r. do dnia 30 września 1953 r. wynosi co najmniej 66 lat i 11 miesięcy;
20)    po dniu 30 września 1953 r. wynosi co najmniej 67 lat.

Kilkakrotnie na blogu pisałam o pracownikach, do których stosuje się szczególne zasady rozwiązywania umów o pracę, inne niż wynikające z Kodeksu pracy. Owe szczególne zasady nazywamy pragmatykami służbowymi.

Jedną z grup takich pracowników są osoby zatrudnione w sądach. Nie chodzi o sędziów – ponieważ ci rządzą się zupełnie odmiennymi przepisami – ale o pracowników administracyjnych, takich jak protokolanci, referenci, sekretarze sądowi.

Ich sytuacja prawna uregulowana jest w ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, która wyróżnia dwie grupy: urzędników sądowych oraz innych pracowników zatrudnionych w sądach.

To rozróżnienie ma bardzo istotne znaczenie dla trybu zwolnienia dyscyplinarnego, który jest najbardziej dotkliwy dla pracownika. Krótko mówiąc, urzędnik sądowy jest lepiej chroniony przed dyscyplinarką niż „zwykły” pracownik sądu, do którego stosuje się ogólne zasady Kodeksu pracy.

Kiedy można zwolnić urzędnika sądowego bez wypowiedzenia?

  • w razie skazania za umyślne bądź nieumyślne przestępstwo (w tym skarbowe)
  • w razie prawomocnego ubezwłasnowolnienia całkowitego bądź częściowego
  • w razie nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku
  • w razie usprawiedliwionej nieobecności z innych przyczyn niż choroba, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

Dla przypomnienia, „zwykłego” pracownika sądu, do którego stosuje się bezpośrednio Kodeks pracy, można zwolnić bez wypowiedzenia:

  • w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych
  • w razie popełnienia w trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go, jeżeli przestępstwo jest oczywiste albo zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu (czyli prawomocne skazanie nie jest warunkiem koniecznym)
  • w razie zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanych stanowisku.
  • w razie niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 3 miesiące, jeżeli pracownik zatrudniony był u danego pracodawcy krócej niż miesięcy, oraz w razie niezdolności do pracy trwającej dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia, zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące (czyli łącznie ok. 9 miesięcy), jeżeli pracownik był zatrudniony przez co najmniej 6 miesięcy
  • w razie usprawiedliwionej nieobecności z innych przyczyn niż choroba, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

Mogłoby się wydawać, że w sądach nie powinno być problemu ze stosowaniem procedur rozwiązujących stosunki pracy. A jednak się zdarzają, czego wyrazem jest chociażby wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt II PK 315/12.

W artykule Okresy wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony pisałam, że co do zasady nie jest zakazane wydłużenie ustawowych okresów wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, o ile jest to korzystne dla pracownika.

Przy wypowiedzeniu umowy o pracę pracownikowi, który ma właśnie taki wydłużony okres wypowiedzenia, np. 6 miesięcy, trzeba zadać sobie pytanie: jeżeli taki pracownik odwoła się do sądu pracy i zażąda odszkodowania, to czy przysługuje mu ono w najwyższej ustawowej wysokości (tj. w wysokości wynagrodzenia za 3 miesiące), czy też w wysokości wynagrodzenia za 6 miesięcy.

Przypomnę, że zgodnie z art. 471 Kodeksu pracy odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Wydawałoby się więc, że 3-miesięczne wynagrodzenie to maksymalna kwota, jakiej pracownik może żądać.

I tutaj zaczyna się problem.

Generalnie w orzecznictwie panuje zgoda, że jeżeli strony w umowie o pracę, wydłużając okres wypowiedzenia, wprost zastrzegą, że pracownikowi w razie rozwiązania stosunku należy się wynagrodzenie za ów wydłużony okres, to nie ma przeszkód, aby je zasądzić. Jest tak dlatego, że dopuszcza się modyfikację reguł wynikających z Kodeksu pracy w sposób bardziej korzystny dla pracownika.

Co jednak, gdy takiego zastrzeżenia w umowie nie ma?

Analizując problem, znalazłam tylko jedno orzeczenie Sądu Najwyższym o stanie faktycznym podobnym do mojego, tzn. że strony wydłużyły okres wypowiedzenia, ale nie zastrzegły wyższego odszkodowanie za ten okresu. Jest to wyrok z dnia 10 listopada 1999 r., sygn. akt I PKN 347/99, z którego wprost wynika, że jeżeli przepisy prawa pracy (w wyroku akurat był to układ zbiorowy, ale równie dobrze może to być umowa o pracę) wprowadzają dłuższe niż ustawowe okresy wypowiedzenia, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za owe dłuższe okresy.

Inne orzeczenia koncentrują się na dosłownym brzmieniu art. 471 k.p. w zakresie, w jakim przewiduje on odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia „do 3 miesięcy”, jednak stany faktyczne są inne niż mój, co – moim zdaniem – powoduje, że orzeczeń tych nie można wprost powołać w sprawie, o której piszę.

Ostatnio spotkałam się w sytuacją, w której pracownik miał wydłużony okres wypowiedzenia i w konsekwencji domagał się odpowiednio wyższego odszkodowania. Niestety zarówno Sąd I, jak II instancji oddalił roszczenia pracownika wykraczające ponad wynagrodzenie 3-miesięcznie, czyli zastosował art. 471 w jego dosłownym brzmieniu. Argumentacja z wyroku I PKN 374/99 nie pomogła przed sądem odwoławczym.

W tej sytuacji pozostaje tylko skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego, ale kto wie, czy SN utrzyma swoje stanowisku sprzed 15 lat… W każdym razie zagadnienie to – dla mnie jako prawnika – jest bardzo ciekawe i chciałabym przekonać się, co tym razem powie Sądu Najwyższy.

Dzisiaj, zgodnie z tradycją, zestaw ciekawych fraz wyszukiwania z bloga w marcu 2014 r. 🙂

czy po okresie 7 dni można złożyć pozew do sądu – rozumiem, że chodzi o odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę. Można taki pozew złożyć, ale będzie on potraktowany jako spóźniony, chyba że złożymy jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu. W praktyce w sądzie pracy odwołanie złożone po terminie uważa się za zawierają w sobie wniosek o przywrócenie terminu, jest tylko kwestia ustalenia, czy opóźnienie nastąpiło bez winy pracownika.

czy podczas 2 tygodniowego okresu wypowiedzenia przychodzi się do pracy – tak, umowa o pracę nadal wiąże. Zdarza się jednak, że pracodawca zwalnia pracownika z obowiązku świadczenia pracy, wtedy przychodzić do pracy nie trzeba.

czy sobota i niedziela liczy sie do dwutygodniowego wypowiedzenia – tak, okres wypowiedzenia nie jest zawieszany na czas dni wolnych od pracy. Trzeba również pamiętać, że okres wypowiedzenia liczony w tygodniach kończy się w sobotę.

ile dni oczekujemy na decyzję ze związków zawodowych przy wypowiedzeniu pracownikowi umowy – 5 dni. Stanowisko organizacji związkowej nie jest dla pracodawcy wiążące.

po przywróceniu do pracy i tak cie zwolnią – niestety, nie jest to wykluczone, jednak pracodawca nie powinien wskazywać tej samej przyczyny co poprzednio.

jak określić wartość przedmiotu sporu w sprawie o ekwiwalent za urlop wypoczynkowy – w takiej sprawie wartość dochodzonego ekwiwalentu brutto jest wartością przedmiotu sporu.

Rzeczpospolita donosi, że prezydent Komorowski pracuje nad projektem nowelizacji Kodeksu pracy, która ma na celu m. in. wydłużenie  terminu odwołania do sądu od wypowiedzenia umowy o pracę. Termin ten miałby wynosi 14 dni, tak jak przy zwolnieniu dyscyplinarnym.

Osobiście uważam, że termin mógłby być jeszcze dłuższy. Nie chodzi tu nawet o wykorzystywanie przez pracodawców długich weekendów czy świąt. Często pracownik jest zaskoczony rozwiązaniem umowy o pracę, potrzebuje ochłonąć, zastanowić się i ewentualnie poszukać prawnika. To wszystko zajmuje czas, a potem trzeba jeszcze napisać odwołanie, które przy aktualnym brzmieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego w zakresie prekluzji dowodowej powinno zawierać szczegółowe odniesienie się do zarzutów pracodawcy i powołanie dowodów.

Jeżeli pracodawca w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę przedstawia kilka rozbudowanych zarzutów, trudno odpowiedzieć na nie jednym czy dwoma zdaniami. Siłą rzeczy pozew jest wówczas dość obszerny. Nie ma szans, żeby napisać go w ciągu jednego czy dwóch dni. Wprawdzie sądy są zazwyczaj wyrozumiałe dla pracowników samodzielnie wnoszących krótkie pozwy z treścią „nie zgadzam się z odwołaniem” i pozwalają potem na zgłaszanie dowodów, ale nigdy nie wiadomo, czy nie trafimy na formalistę.

Inne zmiany mają dotyczyć zwiększenia minimalnego ustawowego odszkodowania za przestrzeganie zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W tej chwili jest to 25% dotychczasowego wynagrodzenia. Rzeczywiście, nie jest to dużo, a w zależności od warunków na rynku pracy na danym obszarze – gdzie pracodawca jest jedynym podmiotem wykonującym określoną działalność – zakaz konkurencji może w istocie oznaczać wykluczenie możliwości pracy w swojej branży przez rok lub dłużej.

Pracodawcy zgłaszają również potrzebę umożliwienia im żądania od pracownika informacji o ewentualnych skazaniach w postępowaniu karnym. W tej chwili, formalnie, takie prawo przysługuje tylko w stosunku do niektórych stanowisk, z którymi ustawa łączy wymóg niekaralności. W praktyce potrzeba sprawdzenia przeszłości kryminalnej pracownika występuje znacznie częściej, np. przy zatrudnianiu w bankach. Kwestia nie jest dostatecznie uregulowana, a pracodawcy radzą sobie, jak mogą…