Wynagrodzenie w okresie wypowiedzenia umowy o pracę z powodu przeciwwskazania lekarskiego

Przeciwwskazanie do pracy, wypowiedzenie umowy o pracę

Na blogu pisałam o tym, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, co do którego stwierdzono przeciwwskazania do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.

Pisałam też, że pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę, jeżeli istnieje przeciwwskazanie lekarskie do wykonywania choćby jednego obowiązku należącego do zakresu czynności na zajmowanym stanowisku pracy.

Może więc wystąpić taka sytuacja: pracodawca zwalnia pracownika z powodu stwierdzenia przeciwwskazania lekarskiego do wykonywania pracy. Rozpoczyna się okres wypowiedzenia. Pracownik nie może pracować, nie powierzono mu innej pracy. Co wtedy? Co z wynagrodzeniem za pracę?

Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną

Generalna zasada jest taka, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią (art. 80 Kodeksu pracy). Zatem pracownikowi z przeciwwskazaniem do pracy, znajdującemu się w okresie wypowiedzenia, nie mogącemu pracować, któremu nie powierzono innej pracy, wynagrodzenie przysługuje tylko wówczas, gdy wynika to ze szczególnego przepisu prawa pracy albo postanowienia umowy o pracę.

Wynagrodzenie przestojowe

Jednym z takim przepisów jest art. 81 § 1 Kodeksu pracy, dotyczący wynagrodzenia przestojowego. Przyjmuje się, że skoro pracodawca nie powierzył pracownikowi innej pracy, to pracownik doznał przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Choć oczywiście pracodawca niczym tutaj nie zawinił. Jednak ponosi on tzw. ryzyko gospodarcze i osobowe związane z zatrudnianiem pracowników. Stąd wynika jego obowiązek zapłaty wynagrodzenia przestojowego również w braku winy.

Wynagrodzenie za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy

Drugim z takich przepisów jest art. 36[2] Kodeksu pracy. Dotyczy on uprawnienia pracodawcy do zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. W takim przypadku pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia liczonego jak wynagrodzenie za czas urlopu.

Wynagrodzenie urlopowe

Trzecim z takich przepisów jest art. 172 Kodeksu pracy, dotyczący wynagrodzenia za czas urlopu. W okresie wypowiedzenia pracodawca ma prawo udzielić pracownikowi urlopu, a pracownik ma obowiązek go wykorzystać (art. 167[1] Kodeksu pracy). Czy zatem można udzielić pracownikowi z przeciwwskazaniem do pracy, znajdującemu się w okresie wypowiedzenia, urlopu wypoczynkowego i zapłacić wynagrodzenie urlopowe?

Sąd Najwyższy już jakiś czas temu (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt III PK 9/16) przyjął wykładnię, że udzielić urlopu można tylko pracownikowi zdolnemu do pracy. Jest to istotne w sytuacjach, których dotyczy art. 229 § 2 Kodeksu pracy.  Zgodnie z tym przepisem w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Oznacza to, że jeżeli taki pracownik chciałby się udać na urlop (np. na żądanie) bezpośrednio po zakończeniu zwolnienia lekarskiego, musi poddać się kontrolnym badaniom lekarskim. Analogicznie trzeba przyjąć, że jeżeli wobec pracownika orzeczono przeciwwskazanie do pracy, to nie jest on zdolny do jej wykonywania. W konsekwencji nie można udzielić mu urlopu. Urlop jest bowiem zwolnieniem od pracy, a zwolnienia od pracy nie można udzielić pracownikowi, który nie jest zdolny do jej wykonywania.

Ma to istotne znaczenie praktyczne. Skoro udzielenie urlopu osobie niezdolnej do pracy nie jest dopuszczalne, to po rozwiązaniu umowy o pracę ma ona prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Otagowane jako: urlop wypoczynkowy, wynagrodzenie przestojowe, wynagrodzenie za okres niewykonywania pracy